Ένα πέπλο πένθους έχει σκεπάσει από το μεσημέρι της Δευτέρας την ελληνική κοινωνία μετά το τραγικό περιστατικό που συνέβη στο Δημοτικό σχολείο Σερρών και την έκρηξη λεβητοστασίου που κόστισε την ζωή μιας αθώας ψυχούλας, ενός παιδιού μόλις 11 ετών.
Από την πλευρά τους ο Δήμος Σερρών και ο Διευθυντής του σχολείου παίζουν θα λέγαμε την “κολοκυθιά”, ρίχνοντας ο καθένας το μπαλάκι των ευθυνών στον άλλο.
Το θέμα λοιπόν είναι πως γίνεται να εκτελούνται εργασίες στο σχολικό χώρο εν ώρα λειτουργίας του;
Με ποια άδεια και ποια λογική εκτελούνται εργασίες στον «προστατευμένο» χώρο του σχολείου που ανήκει στα παιδιά και οφείλει να χτίζει ένα τοίχος προστασίας γύρω τους;
Είχε τελικά ο εργολάβος άδεια για την εκτέλεση εργασιών εν ώρα λειτουργίας του σχολείου;
Αν όχι, τότε ποιος του άνοιξε και μπήκε στο σχολείο;
Πότε επιτέλους θα αναλάβουν οι αρμόδιοι τις ευθύνες τους;
Πότε θα σταματήσουν να γίνονται τέτοιες παρατυπίες;
Ένα παιδί χθες πήγε στο σχολείο του και δεν επέστρεψε πότε σπίτι του.
Δύο γονείς μένουν πίσω απαρηγόρητοι με ένα «γιατί» να βασανίζει το υπόλοιπο της ζωής τους.
Κυβερνώντες και πολιτικοί σφυρίζουν αδιάφορα.